Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2340 Esas 2014/7220 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2340
Karar No: 2014/7220
Karar Tarihi: 24.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2340 Esas 2014/7220 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin başkasına ait banka veya kredi kartını izinsiz kullanarak yarar sağlama suçundan mahkumiyetine karar verildiğini belirtir. Temyiz incelemesinde, mahkumiyetin yeterli delillerle desteklendiği ve suçun niteliğine uygun olarak ceza verildiği sonucuna varıldı. Ancak, sanığın belli koşullarda cezasının ertelenmesine karar verilmesi gerektiği ve kararda belirtilen kanun maddelerinde yanlış bir ifade kullanıldığı belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı düzeltildi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin uygun şekilde uygulanmasına karar verildi. Buna göre, suçun işlenmesi halinde sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunması durumunda ceza ertelenebilir. Ancak diğer haklardan yoksun kalması gerektiği belirtildi.

8. Ceza Dairesi 2013/2340 E. , 2014/7220 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük ve hırsızlık suçundan verilen cezanın ertelenmesine

Gereği görüşülüp düşünüldü:

A- Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, mahkumiyet için yeterli delil bulunmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün oybirliğiyle (ONANMASINA),

B- Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.