Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde sanık ...’nın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, bölünmüş, dört şeritli, asfalt kaplama yolun sol şeridinde seyir halindeyken sağ tarafından gelen, plakası tespit edilemeyen bir aracın sanığın aracının sağ tarafına çarpması neticesinde havanın yağmurlu, yol zeminin de ıslak olması sebebiyle sanığın direksiyon hakimiyetini kaybederek orta refüjü geçip karşı yönden gelen, katılan ...’ın idaresindeki araçla çarpıştığının ve mahkemece olayda sanığın kast veya taksirinin bulunmadığının kabul edildiği olayda; kaza tespit tuanağında sanığın direksiyon hakimiyetini kaybetmesine neden olan başka bir araçtan söz edilmediği, mahkeme tarafından alınan bilirkişi raporunda sanığın direksiyon hakimiyetini kaybetmesine neden olan başka bir aracın var olup olmamasına göre ikili değerlendirme yapıldığı anlaşılmakla, dosya kapsamında bulunan sanığın kusur durumuna ilişkin iki rapor arasındaki çelişkinin giderilmesi amacıyla Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Mahkemede olayda sanığın kast veya taksirinin bulunmadığının kabul edildiği anlaşılmakla, CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.