MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında katılan ...’ı silahla hayati tehlikeye neden olacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesine ilişkin temyiz formu ve temyiz dilekçesinin veriliş tarihine ilişkin UYAP ortamı birlikte değerlendirildiğinde temyiz dilekçesinin süresinde verildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ...’i kemik kırığı oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelemesinde;
a) Sanığın aşamalarda olay yerinde bulunmadığına ilişkin beyanları, katılan ...’in kendisine çarpan araç sürücüsünü görmediğine ilişkin beyanları, olay sonrası tutulan kaza tespit tutanağında katılana çarpan aracın sanık ... tarafından kullanıldığının tutanağa bağlanmış olması, olaya ilişkin tutulan kaza tespit tutanağını düzenleyen tutanak mümziilerinin tanık sıfatıyla dinlenmemiş olması hususları göz önüne alındığında, sanık ...’un mahkumiyetine dair hüküm kurulurken hangi delile neden üstünlük tanındığının kararda tartışılmaksızın yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
b) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 03/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.