13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8663 Karar No: 2020/772 Karar Tarihi: 15.01.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8663 Esas 2020/772 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiş. Mahkemenin bozma nedeni yoktur ve sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak sanığın geçmişteki hükümlülüğü nedeniyle tekerrüre esas eski hükümlülük uygulanması gerektiği halde uygulanmadığı belirtilmiştir. Ayrıca mala zarar verme suçunda sevk maddesi hatalı yazılmıştır ve düzeltilebilir bir yazım hatası olarak kabul edilerek bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun bazı maddelerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtilmiş ve bu maddelerde öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (tekerrür), 151/1. maddesi (mala zarar verme suçu için sevk maddesi), 116/1. maddesi (mala zarar verme suçu için doğru sevk maddesi), ve 53. maddesi (hak yoksunlukları).
13. Ceza Dairesi 2019/8663 E. , 2020/772 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık hakkında kurulan hükümlerde tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından, mala zarar verme suçundan kurulan hükümde ise sevk maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 151/1’nci maddesi yerine aynı kanunun 116/1. olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 15.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.