MAHKEMESİ : Antalya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2012
NUMARASI : 2010/459-2012/576

Davacı Akdeniz Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili Avukat A.. G.. tarafından, davalı T.C. Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı aleyhine 27/10/2010 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin bir bölümü kabul edilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, turizm teşvik belgesi sahibi olan dava dışı şirkete, davalının yazısı üzerine indirimli tarife yerine normal tarife uyguladığını, bu nedenle dava dışı şirketin açtığı dava sonucunda, normal tarife ile indirimli tarife arasındaki farkı ödemek zorunda kaldığını belirterek, ödediği tutarın ödemeye neden olan davalıdan rücu yoluyla alınmasını istemiştir.
Davalı, usul ve yasaya aykırı olarak açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporuna göre, davacının dava dışı şirkete ödemek zorunda kaldığı tutardan davalının sorumlu olduğu benimsenerek, istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya incelendiğinde; dava dışı şirket tarafından davacı aleyhine açılan davada hüküm altına miktarın icra yoluyla takibe konulup davacıdan tahsil edildiği, ancak dava dışı şirketin turizm teşvik belgesinin iptal edilmesinden sonra düzenlenen 14.530 TL"lik iki adet faturayla ilgili açılan davada, istem geri alındığından davanın açılmamış sayılmasına karar verildiği, bu nedenle davacının ödeme yapmasına neden olan rücuya esas ilam kapsamına bu iki adet faturanın girmediği, yani bunlardan dolayı dava dışı şirkete herhangi bir ödeme yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Şu halde, rücuya esas ilam kapsamına dahil olmayan anılan fatura bedelinin yasal faiziyle birlikte hesaplanıp, davacının dava dışı şirkete ödemek zorunda kaldığı miktardan mahsubunun yapılması doğru değildir. Mahkemece, ödenen miktarın aynen hüküm altına alınması gerekirken, yanılgılı hesap bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
3-Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, sadece mahsup işlemine yönelik hesaplama yapılmıştır. Buna karşın, davacının, rücuya esas ilam uyarınca dava dışı şirkete ödemek zorunda kaldığı asıl alacak, faiz, yargılama giderleri v.s."ye yönelik bir hesaplama yapılmamıştır. Mahkemece, bu hususta alınacak bilirkişi raporuyla davalının sorumlu tutulacağı meblağ belirlenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle davacı yararına, (3) no"lu bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.