Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/7144 Esas 2017/250 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7144
Karar No: 2017/250
Karar Tarihi: 16.01.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/7144 Esas 2017/250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın zorunlu müdafii atanması ve bu durumdan haberdar olamaması, temyiz etmemesi konusunda sorumlu tutulamayacağına karar verilmiştir. Ayrıca, mahkeme kararının sanığa yapılan tebligat ve hükümlerin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, tekerrüre esas alınan bir kararın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun yürürlüğe girişinden sonra yapılan uyarlama yargılaması sonrasında ortadan kalkması nedeniyle hüküm olamayacağına karar vermiştir. Kararda, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin bozulması ve düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda TCK'nın 53. ve 58. maddelerine de vurgu yapılmıştır.

11. Ceza Dairesi 2015/7144 E. , 2017/250 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.03.2008 gün ve 7/56 sayılı kararında açıklandığı üzere, kendisine zorunlu müdafii atandığından haberdar olmayan ve yargılama aşamasında atanan müdafii ile hiç yüz yüze gelmeyen sanığın, atandığından haberdar olmadığı müdafiinin hükmü süresinde temyiz etmemesi işleminden sorumlu tutulamayacağı, yine gerekçeli kararın sanığın sorgusunda bildirdiği adreste eşine 24/12/2013 tarihinde tebliğ edilmesine karşın, sanığın bu tarihte cezaevinde olması nedeniyle, 13.01.2014 tarihli dilekçesinin temyiz niteliğinde olup öğrenmeyle süresinde olduğu anlaşılmakla yapılan temyiz incelemesinde gereği görüşüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi‘nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece tekerrüre esas alınan Nusaybin Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 22.11.2002 tarih ve 2002/187 E. 2002/494 K. sayılı kararı kapsamında hükmolunan 5 yıl 14 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu‘nun yürürlüğe girişinden sonra yapılan uyarlama yargılaması sonrasında ortadan kaldırıldığı, 07/03/2011 tarih ve 2008/283 E. 2011/304 K. sayılı karar ile sanık hakkında aynı suça ilişkin olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmakla, iş bu kararın tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.