Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12180 Esas 2019/7333 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62, 51/1-3-7, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, verilen kararın hukuka aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca "Belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebilir" açık hükmü karşısında, sanık hakkında sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi gerekirken, “Yargılaması yapılan olayda sanığın asli kusurlu olduğu anlaşıldığından sürücü belgesinin karar kesinleşmesini müteakip 6 ay süre ile TCK’nın 53/6. maddesi gereğince el konulmasına olmadığına,” şeklinde karar verilerek hükümde çelişkiye düşülmesi,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
Hükmedilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. ve TCK"nın 51/8. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.