MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen 18/03/2013 tarihli beraat kararının katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 25/11/2014 tarihli, 2008/484 E. ve 2010/327 K. sayılı kararı ile bozulduğu, mahkeme tarafından 05/02/2015 tarihinde bozma kararına direnilmesi suretiyle yeniden bozulan kararla aynı yönde mahkumiyet kararı verildiği, bu aşamadan sonra, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından, 14/12/2016 tarihli, 2015/1091 E. ve 2016/1893 K. sayılı kararıyla, 5271 sayılı CMK"nın 307/3. maddesindeki düzenlemeye istinaden dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 307/3. maddesi uyarınca yapılan incelemede, mahkemenin 05/02/2015 tarihli kararında bozma kararına direnilmesi suretiyle yeniden beraat kararı verildiği belirtilmesine rağmen direnme kararında, daha önce Dairemiz denetiminden geçmemiş bulunan yeni gerekçeler gösterildiği ve gösterilen gerekçelere göre yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı olmayıp yeni hüküm niteliğinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.