Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/962 Esas 2017/2561 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/962
Karar No: 2017/2561
Karar Tarihi: 06.03.2017

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/962 Esas 2017/2561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyeti hüküm altına alınmıştır. Ancak sanığın zararı ödemesi halinde ceza verilmemesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık ve müdafiinin ödeme yapmadığı belgelenmiş, ancak sonradan ibraz edilen dekont incelendiğinde kurum zararının karşılandığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, bu kanun maddesi ile birlikte 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri hükümlerine de atıfta bulunulmuştur.

2. Ceza Dairesi 2017/962 E. , 2017/2561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 25/01/2016 tarihli duruşmada kurum zararını ödeyeceğini belirttiği, sanık müdafiine 05/05/2016 tarihli duruşmada zararın giderilmesi halinde 6352 sayılı Kanunun geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair bildirimde bulunulduğu, ihtardan sonra zararın ödenip ödenmediğinin mahkeme tarafından kuruma sorulmadığı, sanık ve müdafiinin de ödeme yaptıklarına dair belgeyi kararın verildiği 23/06/2016 tarihine kadar mahkemeye sunmadıkları, sanık hakkında mahkumiyet kararı verilip gerekçeli kararın sanık müdafiine tebliğ edilmesi üzerine sanık müdafiinin ödeme yaptıklarına dair dekontu temyiz dilekçesi ekinde sunduğu, ibraz edilen dekont incelendiğinde, sanığın adına dosya adı da belirtilmek suretiyle bilirkişi tarafından hesaplanıp ihtar edilen miktarın katılan kurum hesabına yatırıldığı, bu suretle sanığın kurum zararını giderdiği belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını tazmin ettiği anlaşılan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinin gerekmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanunun Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 06/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.