5015 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/13545 Esas 2018/2323 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13545
Karar No: 2018/2323
Karar Tarihi: 07.03.2018

5015 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/13545 Esas 2018/2323 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ... hakkında 5015 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hükümlülük ve müsadere kararı verilmiştir. Ancak, CMK'nun 193. maddesinin uygulanamayacağı gerekçesiyle, sanık hakkında savunma alınmadan yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, suç tarihinin yanlış yazılması gibi sebeplerden dolayı katılan EPDK vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5015 sayılı Kanun: Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu
- CMK'nun 193. maddesi: Sanık hakkında duruşma yapılamayacağı haller (İstanbul Sözleşmesi suçlarına ilişkin hükümler dahil)
- CMK'nun 147. ve devamı maddeleri: Soruşturma veya kovuşturma yapılacak kişinin haklarının tespiti ve düzenlenmesi
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu'nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun
- 1412 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu

7. Ceza Dairesi 2017/13545 E. , 2018/2323 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hükümlülük; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık ... müdafiinin temyiz talebinin yapılan incelemesinde;
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 05.11.2012 yerine 06.08.2012 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Anayasa Mahkemesi"nin TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Katılan EPDK vekilinin sanık ..."e ilişkin beraat kararına yönelik temyiz talebinin yapılan incelemesinde;
1-Mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve ancak derhal beraat kararı verilebilecek hallerde sınırlı olarak uygulama yeri bulunan 5271 sayılı CMK.nun 193. maddesinin söz konusu olayda uygulamasının mümkün bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun ve özel dairelerin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilmeden, CMUK.nun 147 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın savunması alınıp sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, savunma alınmadan mevcut kanıtlar tartışılarak, delil takdirine girilmek suretiyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
2-Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 05.11.2012 yerine 06.08.2012 olarak yazılması,
Yasaya aykırı, katılan EPDK vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.