Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12646 Esas 2020/1892 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’in yokluğunda verilen kararın tebliğ edildiği 12.10.2015 tarihinde asker olması nedeniyle yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla sanığın öğrenme üzerine 30.11.2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik hırsızlık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
II-Sanıklar hakkında mağdur ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.



Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanık ... hakkında mağdura yönelik hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki iade düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yrinde görülmemiştir. Ancak;
Mağdurun soruşturma aşamasında 05.03.2015 günü saat 09.00 sıralarında aracının lastiklerinin yerinde olduğunu gördüğünü, saat 14.00 sıralarında eşinin bilgi vermesi üzerine aracının lastiklerinin jantları ile birlikte çalındığını öğrendiğini beyan etmesi, sanık ...’in de soruşturma aşamasındaki beyanında hırsızlığı saat 09.00 sıralarında gerçekleştirdiklerini belirtmesi karşısında, hırsızlık eyleminin gündüz sayılan zaman dilimi içinde işlendiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden ve suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde tartışılmadan sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.