MAHKEMESİ : Afşin 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2012
NUMARASI : 2001/91-2012/64

Davacı T.. M.. vekili Avukat İ. K.. tarafından, davalılar T.. B.. vdl. aleyhine 16/03/2001 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 20/02/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı T.. B.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı T.. B.. vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, Afşin-Elbistan Termik Santrali 4. grubunda türbün arızası meydana geldiğini, davalılar tarafından hatalı müdahale edildiği için 4. grubun bir daha elektrik üretemez hale geldiğini iddia ederek oluşan zararın davalılardan tazminini talep etmiştir.
Davalılar, talimatlara aykırı bir uygulamaları ve kusurları olmadığını beyanla davanın reddini savunmuşlardır.
Yerel mahkemece, maddi zararın, artan enerji talebi karşısında santralin sürekli üretimde kalması amacıyla üretime ara verilmesi sonucunu doğuracak bakım ve onarımların zamanında yapılmaması, kullanım süreleri dolan parçaların temininde yavaş davranılması, revizyon için gereken sürelerin ayrılmaması sebebiyle oluşan hasarın işletme kusurundan kaynaklandığı, davalıların kusursuz oldukları gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; olayın aydınlatılması ve de tarafların kusurlarının belirlenebilmesi için, alınan bilirkişi raporları arasında çelişki olduğu anlaşılmaktadır.
Şöyle ki; Fırat Üniversitesi öğretim görevlilerinden alınan 18/04/2011 tarihli raporda özetle; davalı T.. B.."ün işletme müdürü olup, personel eğitimini yeterince kontrol etmediği, hiyerarşik yapıyı bozduğu, türbinin devreye alınması ve çıkartılması işlemini mühendislere değil de tek bir ustabaşına yüklediği gerekçesiyle, davacı T.. M.."nün sorunlu olduğunu bildiği santralde önceki yıllara göre üretim artışını sorgulamadığı, revizyonlar için gerekli yedek parçaları temin etmediği, kontrol amaçlı çatlak muayene test cihazlarını hazır etmediği gerekçesiyle, türbinin çalışmasını ve durdurulmasını kontrol eden davalılar B.. A.. ve Yakup İspir"in gerekli durdurma prosedürünü yanlış uyguladıkları, bakım ve onarımları gereği gibi yerine getirmeyen A. E.., A.. D.. ve V.B.. ile teknik müdür yardımcıları A. K.. ve İsmail H. K.."un da ihmalleri olduğu gerekçesiyle meydana gelen zarardan sorumlu oldukları yönünde mütalaada bulunulmuştur.
İstanbul Teknik Üniversitesi öğretim görevlilerinden alınan 18/11/2011 tarihli raporda ise; santralin bakım ve onarıma ihtiyaç duyup duymadığına bakılmaksızın çalıştırıldığı, ünitede tekniğine uygun olarak bakım ve onarım yapılması gerektiği, bunun santralin sürekli üretimde kalması istendiğinden bunun gözardı edilerek yapılmadığı, bundan dolayı işletme müdürüne kusur verilemeyeceği, çok önemli parçalardan biri olan yüksek basınçlı buhar valfinin bakım ve onarım yapılmadığından arızalandığı, teknisyenlerin eğitim eksiği olduğundan olayı hızlı yorumlayıp müdahale edilemediği bu nedenle idarenin hizmet kusuru olduğu personelin ise kusursuz olduğu yönünde mütalada bulunulmuştur. Bu durumda, zararın oluşmasında tarafların kusur oranının tespitine ilişkin raporlar çelişkili olup hüküm kurmaya elverişli değildir. Aynı olaya ilişkin bilirkişi raporları arasındaki çelişki giderilmeden esas hakkında karar verilmesi doğru olmamıştır. Mahkemece, başka bir teknik üniversiteden konusunda uzman üç kişilik bir bilirkişi heyetinden tarafların kusuru olup olmadığı, varsa kusurun nedeni hakkında yeni bir rapor alınması, önceki raporların da tartışılarak çelişkinin giderilmesinden sonra karar verilmesi gerektiğinden eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı ve davalı T.. B.."ün öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harcların istekleri halinde geri verilmesine 25/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.