2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/29078 Karar No: 2017/2546 Karar Tarihi: 06.03.2017
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/29078 Esas 2017/2546 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların mala zarar verme suçundan aldıkları para cezasının temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, sanıkların hırsızlık suçuyla ilgili hükümlerine yönelik temyiz itirazları da reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da dikkate alınmıştır.
2. Ceza Dairesi 2014/29078 E. , 2017/2546 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü : 1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre hükmün; 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, sanıklar müdafiilerinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2- Hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulandığının hüküm fıkrasında birden fazla paragrafta belirtilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; söz konusu maddenin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.