Taraflar arasındaki "sıra cetveline itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 5.İcra Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 15.09.2005 gün ve 2005/105-909 sayılı kararın incelenmesi Davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19.Hukuk Dairesinin 20.04.2006 gün ve 2006/1535-4280 sayılı ilamı ile;

(...Davacı vekili dava dışı borçlu Refik D........."ya ait aracın satışından sonra düzenlenen sıra cetvelinde müvekkili banka lehine tesis olunan rehnin dikkate alınmadığını ileri sürerek sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili icra müdürlüğünce yazılan yazıya davacı yanca verilen cevapta kredi borcunun kapandığının bildirildiğini, davacının alacağın tahsili için ilamsız takibe giriştiğini oysa rehinle temin edilen alacaklar için öncelikle rehnin paraya çevrilmesi yolu ile takibe girişilmesi gerektiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

İcra Mahkemesi"nce davacı yanca düzenlenen 8.7.2005 tarihli cevabi yazıda bedeli paylaşıma konu aracın rehniyle temin edilen araç kredisinin ödenmek suretiyle tasfiye edildiğinin bildirildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Rehin sözleşmesi T. Emlak Bankası AŞ. Gaziosmanpaşa şubesi lehine düzenlenmiş, davacı ise anılan şubenin devralındığını ileri sürmüştür. Bu durumda mahkemece devre ilişkin protokolün ibrazı sağlanarak kapsamının belirlenmesi ve rehnin, borçlunun bankaya olan diğer borçlarının da teminatını teşkil ettiği iddiası karşısında, rehin sözleşmesinin celbiyle tüm delillerin bir arada değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.04.2007 gününde, oybirliği ile karar verildi.