MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi ( Tük. Mah. Sıf. )

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalının ... kredi kartını kullandığını, ancak bankanın tanınan ödül puanlarına haber vermeden perakende dışı kullanım yapıldığı gerekçesiyle kısıtlamaya gidildiğini bildirdiğini, 23 Ocak 2009 tarihinden itibaren 26. maddeye göre getirilen kısıtlamanın tek taraflı dürüstlük kurallarına uymadığını, önceden bildirim yapılmadığını, kısıtlama nedeniyle müvekkilinin 23/06/2009 , 29/09/2009, 08/10/2009 tarihlerinde bilet alamadığını, fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla şimdilik 6.000,00 TL olarak kullanılmayan mil puanın parasal karşılığının hesabı ile haziran 2009 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın görev yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 30/11/2011 tarih, 2011/9535 esas ve 2011/17795 karar sayılı ilamı ile; “somut olayda taraflar arasındaki ilişkinin, davalı bankanın verdiği ... Kredi kartı kullanımından kaynaklandığı ve 5464 sayılı Yasanın 44. maddesinin 1. fıkrası gereğincede davanın 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığı anlaşıldığına göre davaya bakmaya tüketici mahkemesi görevlidir. Mahkemece, Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla işin esası incelenerek, sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken görevsizlik kararı verilmesi usül ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin bozma ilamına direnilerek yapılan yargılama sonunda mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş, hükmün davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2013/12-150 esas, 2013/1696 karar sayılı ve 25/12/2013 ilamı ile “ yerel mahkeme eldeki davaya bakmakla görevlidir. Mahkemece, aynı yöne işaret eden ve Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen özel Daire Bozma Kararına uyularak işin esasına girilmesi ve hasıl olacak sonuç çerçevesinde karar verilmesi gerekirken, aksine gerekçelerle görevsizliğe dair önceki kararda direnilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır” gerekçesi ile mahkemenin direnme kararı bozulmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere, bilirkişi raporuna göre, bankanın mil puan harcamasına yönelik kısıtlamasını tüketiciye bildirim tarihi olan 22/06/2010 tarihinden itibaren ifade edeceğini, bu tarihe kadar davacının mil puanı kullanım hakkı bulunduğunu toplamının 143476 mil puanı olduğunu, parasal karşılığının birimi 0,02 TL’den 2.869,52 TL olduğunun bildirildiği,
davacı vekilinin rapora itirazı nedeniyle aldırılan ek raporda, mil puanının karşılığının 8.178,13 TL olarak hesaplandığı, davacı vekilince dava değeri ıslah edilmiş ise de bozma sonrası ıslah edilemeyeceği gerekçesiyle, davanın kabulüne davacıya kullandırılmayan 143,476 mil puanı karşılığı şimdilik 6.000,00 TL’sinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınıp, davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Kredi Kartı Sözleşmesinin 9. maddesinde “... Kart Sistemi Banka’nın hizmet amacına yönelik servislerinden olduğundan kart ticari olarak kullanılamaz. Borç karşılığında harcama belgesi düzenlenmesi, Kendi Üye İşyeri’nde kullanım yapılması, sürekli kuyumculardan alış veriş edilmesi ve hep aynı üye işyerinde kullanılması nakit ihtiyacını temin ve ticari kullanım anlamındadır. Banka bu tür işlemlere müsaade etmez....” şeklinde kredi kartının ticari amaçla kullanılamayacağına ilişkin hüküm bulunmaktadır. Bu durumda kazanılan mil puanlarının hangisinin ticari amaçla yapılmış alış verişlerden meydana geldiği belirlenerek bu miktara ilişkin mil puan talebi yönünden davanın reddi, perakende kullanım için oluşacak mil puanı için davanın kabulü gerekirken, kendi içinde çelişen bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 01/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.