Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/12/2016 tarih, 2015/245- 2016/228 sayılı hükmünün kaldırılarak, davacının davasının kısmen kabulü ile 25.000 TL maddi, 170.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak, davacıya ödenmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 10/09/2018 tarih, 2017/1838 - 2018/1716 sayılı "İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/12/2016 tarih, 2015/245-2016/228 sayılı hükmünün kaldırılarak, davacının davasının kısmen kabulü ile 25.000 TL maddi, 170.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak, davacıya ödenmesine" ilişkin kararı davacı vekili, davalı vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul olduğu değerlendirilmiş, tebliğnamede manevi tazminat miktarının yeterli olmadığına ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin, davacının haksız tutuklanması sebebiyle maaşından kesinlen tutarın, yurt dışı görevine atanamamaktan ve geç terfi etmesinden kaynaklı zararının, Oyak nema kaybı ile ceza evi ve yol masraflarının maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması gerektiğine, manevi tazminat miktarının yeterli olmadığına ilişkin tüm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dairemizce gidilen görüş değişikliğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında beraat etmiş olması nedeniyle davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmolunacağı, maktu vekalet ücretini aşan ve serbest meslek makbuzu ile ispatlanan kısmın ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında, bu bedelin maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-5/8/2017 tarihli 694 sayılı KHK ile değişik, 5271 sayılı CMK"nın 142/9. maddesi uyarınca, tazminat davaları nedeniyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nisbî avukatlık ücreti ödeneceği, ancak, ödenecek miktarın tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağı hususu dikkate alınarak, davacı lehine takdir edilen vekalet ücretinin takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK"nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususların aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının, maddi tazminata ilişkin paragrafının, “ Davacının maddi tazminat talebinin reddine”, davacı lehine vekalet ücreti takdir edilen paragrafının ise “ 5271 sayılı CMK"nın 142/9. maddesi dikkate alınarak yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 4.360 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacıya ödenmesine”, şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi"nin 10/09/2018 tarihli ve 2017/1838 Esas, 2018/1716 Karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme aykırı olarak 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi"ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE; 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.