Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11713 Esas 2015/181 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11713
Karar No: 2015/181
Karar Tarihi: 14.01.2015

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11713 Esas 2015/181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık fuhuşa teşvik etmekten suçlu bulunmuş ve cezalandırılmıştır. Sanığa 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası verilmiştir. Hükmün açıklanması geri bırakılmış ve sanık 5 yıl denetim süresine tabi tutulmuştur. Ancak sanık itiraz etmiş ve hükmün açıklanması geri bırakılması talebi reddedilmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı kararı bozmuştur ve İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesi kararı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 227/2. maddesi: \"Bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek, yaptırmak veya aracılık ettirmek veya yer temin etmek\"
- 62/1. madde: \"Suç işlendikten sonra kaçan veya saklanan kişi\"
- 52/2. maddesi: \"Birden fazla suçunun cezası altı yılın üstündeki hapis cezası olan kişi\"
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5-8. maddeleri: \"Hükmün açıklanması geri bırakılması\" ve \"sanığın kabul etmemesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez\"

14. Ceza Dairesi 2014/11713 E. , 2015/181 K.

"İçtihat Metni"

Bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek veya yaptırmak veya aracılık ettirmek veya yer temin etmek suçundan sanık ..., 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 227/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5-8. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasını geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair, İstanbul 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2014 tarihli ve 2009/913 Esas, 2014/115 sayılı Kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin, İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.06.2014 tarihli ve 2014/558 D. İş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun, “Sanığın kabul etmemesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez” şeklindeki 231/6-c maddesinin son cümlesindeki hüküm karşısında, bu konuda beyanı alınmayan, aksine hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara itiraz eden sanık ile ilgili hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği gözetilmeksizin itirazın kabulü yerine yazı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 10.11.2014 gün ve 94660652-105-34-8042-2014-19737/67153 sayılı kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla incelenerek gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.06.2014 tarihli ve 2014/558 D. İş sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.