Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/6306 Esas 2017/89 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6306
Karar No: 2017/89
Karar Tarihi: 17.01.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/6306 Esas 2017/89 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkûm edilmiştir. Ancak, mahkeme kararı, TCK'nın 191. maddesinin 5.fıkrası ile 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesinin uygulama açısından yeterli olmadığı gerekçesiyle bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şöyledir:
- TCK'nın 191. maddesi: \"Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alan, kabul eden, bulunduran veya kullanan kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası: \"Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.\"
- 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi: \"Mahkumiyet kararı kesinleştiği takdirde, hüküm veren mahkeme, sanığın kişilik yapısı, sosyal çevresi, suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği tarih, sanığın ceza ehliyeti ile suçun mahiyeti ve sanığın durumu itibarıyla verilen cezanın infazından sonra sanığın yeniden suç işleme ihtimali değerlendirilmek suretiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verebilir.\"

10. Ceza Dairesi 2013/6306 E. , 2017/89 K.
"İçtihat Metni"

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Suç Tarihi : 24/02/2011
Hüküm : Mahkûmiyet
Temyiz Eden : Sanık

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Mevcut belge ve deliller, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5.fıkrası ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin, olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından yeterli görülmediğinden, öncelikle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” ,
b) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 191.madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”,

./..

Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.