Taraflar arasındaki "kadastro tesbitine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çanakkale Kadastro Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 22.09.2005 gün ve 2005/28 E- 24 K. sayılı kararın incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 20.Hukuk Dairesinin 21.03.2006 gün ve 2006/1222-3742 sayılı ilamı ile;

(...Kadastro sırasında Kızılcaören Köyü 130 ada 7 parsel sayılı 23446,87 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Ağustos 1955 tarih 12 numaralı tapuda Hüseyin T.... adına tapuda kayıtlı ve 1938 tarih 615 tahrir nolu vergi kaydı kapsamında ise de, 6831 sayılı Yasanın 2/B maddesine göre orman sınırları dışına çıkarılan yer olması nedeniyle Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı Ömer T...., taşınmazın 2510 sayılı Yasa gereğince verilen 13 dönümlük iskan tapusu kapsamında kaldığını, tamamının 50 yıldan fazla bir süreden beri zilyetliğinde bulunduğunu ve adına tescili iddiasıyla dava açmıştır.

Mahkemece davanın kabulüne ve dava konusu parselin tespitinin iptali ile davacı Ömer T.... adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.

Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Yasanın 4.maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel 2/B madde uygulaması sonucu orman sınırı dışına çıkarılan alanda bırakılmıştır.

Davacı Ömer T...., çekişmeli parselin 1936 yılında 2510 sayılı Yasa uyarınca Bulgaristan muhacirlerinden Mustafa oğlu Ahmet"e verildiğini ve daha sonra da Ağustos 1955 tarih 12 numaralı tapu ile satın aldığı taşınmazı nizasız fasılasız malik sıfatıyla zilyet ettiğini, Hazine adına yapılan tespitin iptali ile adına tescili istemiyle dava açmıştır.

Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması 3402 sayılı Yasanın 4.maddesi hükümlerine göre yapılmış, çekişmeli parsel 2/B madde uygulaması sonucu orman sınırı dışına çıkarılan sahada bırakılmıştır.

Dava dosyası içindeki belgelerden, çekişmeli parselin 2510 sayılı İskan Yasasının 30.maddesi hükmüne göre iskan yoluyla verilip, 1936 yılında tapuya tescil edildiği ve daha sonra da satış yoluyla Ağustos 1955 tarih 12 nolu tapu ile davacı adına tescil edildiği anlaşılmaktadır.

Mahkemece yapılan keşif sonrası alınan orman bilirkişi raporuna göre, çekişmeli taşınmazın 1957 tarihli memleket haritasında öncesinin orman olduğu anlaşılmaktadır. 2510 sayılı Yasanın 21.maddesinde iskan yoluyla dağıtılacağı öngörülen arazi türleri arasında ormanlar bulunmamaktadır. Anayasanın 169.maddesi gereğince ormanlar hiçbir suretle daraltılamaz.

Öncesi orman olan taşınmazlar hakkında oluşturulan tapunun hukuki değeri bulunmamaktadır. 3402 sayılı Yasanın 45.maddesi ile getirilen, orman sınırları dışına çıkartılmış ve çıkartılacak yerlerde zilyetliğe, eski tapu kayıtları ile iskan yoluyla oluşturulan tapu kayıtlarına değer verileceği konusundaki hükümler Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün, 1987/31-13 ve 14.03.1989 gün ve 1988/35-1989/13 sayılı kararları ile iptal edilmiştir.

3402 sayılı Yasanın 45.maddesinin Anayasa Mahkemesince iptal edilmeyen hükümleri de 03.03.2005 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5304 sayılı Yasanın 14.maddesi ile yürürlükten kaldırılmış olduğundan, öncesi orman olan taşınmazlar tapu ve zilyetlik yoluyla özel mülke konu olamaz. Davanın reddine karar verilmesi gerekirken, tapu kaydı geçerli kabul edilerek ve tapu kaydının dava dışı 2434 parsele revizyon gördüğü de düşünülmeden davanın kabulü yolunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı Hazine vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.04.2007 gününde ikinci görüşmede bozmada oybirliği sebebinde oyçokluğu ile karar verildi.