Kişilerin huzur ve sükununu bozma - hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20078 Esas 2020/15485 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/20078
Karar No: 2020/15485
Karar Tarihi: 15.10.2020

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20078 Esas 2020/15485 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. İncelemeler sonucunda suçlamaların haklı olduğuna karar verildi ancak hükümde bazı yanlışlıklar tespit edildi. Özellikle, uzlaşma teklifinin yalnızca hakaret suçu için yapıldığı gerekçesiyle kişilerin huzur ve sükununu bozma ve tehdit suçlarının da uzlaşı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, sanık hakkında tekerrüre esas alınan suçun uzlaştırma kapsamına alındığı için hükümde uyarlama yapılması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle karar bozuldu ve yeniden inceleme yapılması gerektiği kararlaştırıldı.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
-CMK'nın 253 ve 254. maddeleri
-TCK'nın 43/2. maddesi
-TCK'nın 106/1-1. maddesi
-6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
-TCK'nın 58/3. maddesi
-5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
-1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi

4. Ceza Dairesi 2020/20078 E. , 2020/15485 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükûnunu bozma, hakaret ve tehdit suçlarından kamu davası açılması, soruşturma aşamasında düzenlenen uzlaşma formunda yalnızca hakaret suçundan uzlaşma teklifi yapılmış olması ve kişilerin huzur ve sükununu bozma ve tehdit suçunun da uzlaşma kapsamında olması karşısında, kişilerin huzur ve sükununu bozma ve tehdit suçları yönünden CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca yöntemince taraflara uzlaşmak isteyip istemediği sorulup, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Hakaret suçundan kurulan hükümde, sanığın tek bir eylemle aynı anda birden fazla kişiye karşı hakaret ettiğinin kabulüne karşın, sanık hakkında TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
3) Sanık hakkında aleniyet hükümlerinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasında artırımın 1/6 oranında yapılmasına karşın, uygulanan oranın hatalı olarak ¼ şeklinde yazılmış olması,
4) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın dayanağı olan tehdit suçunun (TCK"nın 106/1-1. maddesi), 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. maddesi uyarınca, uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, anılan suça ilişkin mahkumiyet hükmü açısından uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılıp, bunun sonucuna göre, mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve seçenek yaptırım içeren hakaret ve kasten yaralama suçlarında TCK"nın 58/3. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.