2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/38413 Karar No: 2017/2510 Karar Tarihi: 02.03.2017
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38413 Esas 2017/2510 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu kararda, bir iş yerinin dokunulmazlığını ihlal etmek ve hırsızlık suçundan sanık mahkum edilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önünde bulundurularak, bu maddeyle öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama giderlerinin alınması hususunda bazı açıklamalar yapılmıştır. CMK'nın 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi de bu açıklamalara dahil edilerek, hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsil edilecek yargılama giderinin belirli bir tutarın altında ise Devlet Hazinesi'nde bırakılması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 53. maddesi, CMK'nın 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesidir.
2. Ceza Dairesi 2014/38413 E. , 2017/2510 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.