Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38390 Esas 2017/2506 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/38390
Karar No: 2017/2506
Karar Tarihi: 02.03.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38390 Esas 2017/2506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama giderlerinin hesaplanmasında belirli bir terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu halde yargılama giderlerinin sanıktan tahsil edilmesine karar verilmiştir. Kararda bu husus dikkate alınarak, yapılacak yargılama giderlerinin kesinleşen hüküm tarihinde sanıktan tahsil edilmesi gereken tutardan az olduğu halde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği değerlendirilmiştir. 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi bu durumu düzenlemektedir.

2. Ceza Dairesi 2014/38390 E. , 2017/2506 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 02.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.