4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/11592 Karar No: 2020/15477 Karar Tarihi: 05.11.2020
Müstehcenlik - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11592 Esas 2020/15477 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir müstehcenlik suçuna ilişkin hüküm, temyiz edilmiş ve Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Polislerin devriye görevi sırasında fuhuş amaçlı kartvizitler atan sanığın, her bir kartvizit için müstehcenlik suçunun oluşup oluşmadığının belirlenmesi amacıyla bilirkişi raporu alınması gerektiği fakat bu yeterli şekilde tartışılmamıştır. Bu nedenle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, yetersiz gerekçe olarak değerlendirilmiştir. Kanuna aykırı olduğu görülen hüküm bozulmuş, dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Müstehcenlik suçu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 226-227. maddelerinde düzenlenmiştir. 6763 sayılı Kanunla değişik TCK'nın 227/3. maddesi, suç tarihinde yürürlükte olmadığı için bu maddeye göre hareket edilememiştir.
4. Ceza Dairesi 2020/11592 E. , 2020/15477 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Müstehcenlik HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 12/07/2014 tarihli tutanak içeriğine göre, polislerin devriye görevi ifa ettiği sırada fuhuş amacıyla hazırlanmış olan ve telefon numarası içeren kartvizitlerin sanık tarafından sokakta rastgele yerlere atıldığının tespit edildiği olayda, suç tarihi itibariyle 6763 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 227/3. maddesinin yürürlükte bulunmadığının anlaşılması karşısında, anılan polis tutanağına konu kartvizitlerin her biri hakkında müstehcen nitelikte olup olmadıkları konusunda denetime olanak sağlayacak şekilde bilirkişi raporu alınması sağlanıp, sonucuna göre müstehcenlik suçunun oluşup oluşmadığının karar yerinde tartışılması gerektiği gözetilmeyerek, genel ifadeler kullanılmak suretiyle yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.