Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3537 Esas 2018/342 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3537
Karar No: 2018/342
Karar Tarihi: 15.02.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3537 Esas 2018/342 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen bir karar sonucunda, suçlu olduğu belirlenen bir kişi silahlı terör örgütüne üye olduğu için mahkum edildi. Kararda yer alan belgeler ve tutanaklar incelendiğinde, yargılama sürecinde usulsüzlük yapılmadığı ve delillerin hukuka uygun şekilde elde edildiği belirlendi. Sanık ve müdafi tarafından ileri sürülen hiçbir neden kabul görmedi ve hüküm ONAYLANDI. Mahkeme kararında belirtilen kanun maddeleri ise şunlardır: TCK'nın 314/2, 62, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi.

16. Ceza Dairesi 2017/3537 E. , 2018/342 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.