Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki ticari araç ile meskun mahal içinde hız sınırının saatte 60 km olduğu, bölünmemiş iki yönlü, eğimsiz, asfalt kaplama cadde üzerinde seyir halinde iken, önünde ve yolun sağında sinyal vererek duraklama halinde olan araca sol arka kısmından çarpması sonucu kendi aracının içerisinde bulunan müşterileri katılan ... ve ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, sanığın tam kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyetine karar verildiği, ancak;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, 24.03.2016 tarihli hükümden sonra katılan ... ve ... tarafından verilen 21.04.2016 havale tarihli dilekçe ile katılanların şikayetten vazgeçtiklerini beyan etttikleri, sanığın 29.04.2016 tarihli temyiz dilekçesinin içeriğinde hakkındaki şikayetten vazgeçmelerin göz önünde bulundurularak hükmün kaldırılmasını talep etmesi karşısında sanığın vazgeçmeden haberdar olduğu ve dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 29/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.