Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/13422 Esas 2020/601 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/13422
Karar No: 2020/601
Karar Tarihi: 23.01.2020

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/13422 Esas 2020/601 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Shikayetci, ihalenin feshi istemine ilişkin reddi kararın kesinleşmesinin ardından, harç ödemeden mahkemeye yapılan bir dilekçeyle yargılamanın yenilenmesini talep etti. Mahkeme bu talebi reddetti ve shikayetci bu ret kararını temyiz etti. Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlaması sonrasında verilen ek kararın, kesinleşen mahkeme dosyası içindeki bir ek karar olduğu ve temyiz başvurusuna konu olduğu kabul edildi. Tarafların iddiaları, belgeleri ve kararda yazılı gerekçelere göre, temyiz itirazları yerinde bulunmadı ve mahkeme ek kararı usul ve kanuna uygun bulundu. İİK'nın 366. ve HUMK'nin 438. maddelerine göre ONANMASINA karar verildi.
Kanun maddeleri:
5311 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri'nin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
İcra İflas Kanunu'nun değişiklik öncesindeki temyiz ve karar düzeltme hükümleri (uygulanması gereken hükümler)

12. Hukuk Dairesi 2019/13422 E. , 2020/601 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tereke temsilcisi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
İcra İflas Kanunu"na 5311 sayılı Kanun"la eklenen geçici 7. maddesine göre; bölge adliye mahkemelerinin 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri"nin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar İcra İflas Kanunu"nun bu kanunla yapılan değişiklikten önceki temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin hükümleri uygulanır.
Somut olayda; şikayetçinin ihalenin feshi isteminin reddi kararının temyiz ve karar düzeltme kanun yollarından geçerek 04/05/2017 tarihinde kesinleştiği, şikayetçinin müstakil bir dava dilekçesi olmaksızın, kesinleşen mahkeme dosyasına harçlandırılmaksızın bir dilekçe ile yaptığı 28/03/2018 tarihli başvuru ile ihalenin feshi isteminin reddi kararı hakkında yargılamanın yenilenmesini talep ettiği, mahkemece 02/05/2019 tarihli ek kararla, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verildiği ve şikayetçinin bu ret kararının bozulması talebinde bulunduğu görülmüştür.
Bu durumda, mahkemenin ek karar tarihi, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlamasından sonraki bir tarih olan 02/05/2019 ise de; bu ek karar, müstakil bir dava ve yargılama sonucunda değil, kesinleşen mahkeme dosyası içerisinde bir ek kararla verilmiş olduğundan, bu karara yönelik başvurunun temyiz başvurusu olduğu ve incelemenin de Yargıtay"ca yapılacağının kabulü gerekir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun mahkeme ek kararının İİK"nin 366. ve HUMK"nin 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 54,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.