Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11697 Esas 2020/1496 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın gerekçesi ve niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Sanığın Ankara 1 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumundan getirtilip hazır edilerek savunmasının alındığı 15/09/2015 tarihli duruşmada kararın sanığın yüzüne karşı okunduğu ancak kararın kanun yolu bildirim kısmının CMK"nun 263. maddesine aykırı olduğu ve bu sebeple sanığın 28/09/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde, tekerrüre esas en ağır ilam niteliğinde olan Silifke 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/737 Esas ve 2014/449 Karar sayılı 09/10/2014 kesinleşme tarihli TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerekirken mahkemece dört farklı mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması infaz aşamasında gözetilebileceğinden ve T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.