Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5532 Esas 2021/211 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5532
Karar No: 2021/211
Karar Tarihi: 20.01.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5532 Esas 2021/211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, borçlu tarafından alacaklılardan mal kaçırmak amacıyla taşınmazların devredilmesine ilişkindir. Mahkeme davacının dava talebini kabul etmiş ancak daha sonra yapılan tavzih başvurusunu reddetmiştir. Dosya incelendiğinde, kararın 25 Ocak 2016 tarihinde kesinleştiği, tasarrufun iptali davalarında taşınmazın elden çıkarıldığı tarihteki gerçek değeri ile sorumlu tutulacağı ve verilen kararın takibe konu edilebileceği anlaşılmıştır. Bu nedenle, davacının temyiz itirazlarının reddiyle mahkeme kararının onaylanmasına ve fazla alınan harcın istek halinde davacıya geri verilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Tasarrufun İptali Davalarında Taşınmazın Elden Çıkarıldığı Tarihteki Gerçek Değeri İle Sorumlu Tutulması Hakkında Kanun.

17. Hukuk Dairesi 2019/5532 E. , 2021/211 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
...

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle tavzih isteminin reddine dair 06.09.2019 tarihli ek kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı ...’ndan alacaklı olduğunu, davalı borçlu aleyhine icra takibi yapıldığını, davalı borçlunun borcuna yetecek haczi kabil malının bulunmadığını ancak alacaklılardan mal kaçırmak amacı ile kendisine ait taşınmazları diğer davalılara devrettiğini öne sürerek yapılan tasarrufların iptalini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonunda, davacının davasının kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili, davalı ... ve davalı ..., ... vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 26.10.2015 gün 2015/12226 E- 2015/ 11139 K sayılı ilamı ile kararın onanmasına karar verilmiş, söz konusu karara karşı davacı ve davalılar tarafından tashihi karara gidilmemesi sebebi ile kararın 25.01.2016"da kesinleştiği anlaşılmıştır.
Davacı vekili 29.07.2019"da hükmün tavzihini talep etmiş, mahkemece 06.09.2019 tarihli ek karar ile tavzih talebinin reddine karar verilmiş; ek karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, tavzihe konu kararın 25.01.2016 da kesinlemiş olduğunun anlaşılmasına tasarrufun iptali davalarında tasarrufun konusunu teşkil eden taşınmazın elden çıkarıldığı tarihteki gerçek değeri ile sorumlu tutulacağına ve mahkemece verilen kararın takibe konu edilebileceğinin anlaşılmış olmasına göre davacı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan mahkemenin 06.09.2019 tarihli ek kararının ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.221,70 TL fazla alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 20/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.