Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/8474 Esas 2021/230 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/8474
Karar No: 2021/230
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/8474 Esas 2021/230 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, temyiz isteğinin reddedilmesine karar vermişti ancak bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmişti. Davacı, kısmi olarak açtığı davada alacağın tamamının dikkate alınması gerektiğini belirtmiştir. Bilirkişi raporunda hesaplanan toplam miktarın kararın kesinlik sınırının altında olmadığı görülmüştür. Bu nedenle, temyiz isteminin kesinlik sebebi ile reddine karar veren mahkeme hatalı karar vermiştir. Karar bozulmuş ve mahkeme tarafından yeniden değerlendirilmesi istenmiştir. Sonuç olarak, davacının kısmi dava açtığı anlaşılmıştır ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararın kanun maddeleri ise şöyledir:- Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
- Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır.
- FAiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
- Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez.
