Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/766 Esas 2014/2870 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/766
Karar No: 2014/2870
Karar Tarihi: 20.02.2014

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/766 Esas 2014/2870 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2014/766 E.  ,  2014/2870 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 06/06/2013
    NUMARASI : 2013/277-2013/318

    Davacı S.. B.. vekili tarafından, davalı K.. K.. aleyhine 18/12/2008 gününde verilen dilekçe ile istirdat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 06/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
    Dava, davacı kurum tarafından davalıya yersiz olarak ödendiği belirtilen dul aylığının istirdadı istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    Mahkeme, 5510 sayılı yasanın 32. maddesinde yer alan düzenleme ile 5434 sayılı Emekli Sandığı Yasasında yer alan on yıllık fiili hizmet süresinin, 1800 güne indirildiğini, murisin 9 yıl 6 ay emekli sandığı hizmeti bulunması nedeniyle davalının dul aylığına hak kazandığını, eldeki davanın 1996-2008 yılları arasında ödenen dul aylığının istirdadına ilişkin olduğunu, sosyal güvenlik hakkına dair lehe olan hükümlerin, geçmişe dönük olarak uygulanmasının sosyal devlet ilkesinin bir gereği olduğunu belirterek; ödemelerin davalıdan talep ve tahsil yoluna gidilmesinin hakkaniyete uygun düşmeyeceği gerekçesi ile istemin reddine karar vermiştir. Ayrıca kendisini vekil ile temsil ettiren davalı yararına vekâlet ücretine hükmetmiştir. Mahkemenin ret gerekçesi gözetildiğinde; davalı yararına vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru değildir. Bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 5 nolu bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.