MAHKEMESİ : Alanya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2012
NUMARASI : 2007/210-2012/734

Davacı E.. A.. vekili Avukat Z. K.. tarafından, davalılar A.. T.. vd. aleyhine 15/02/2007 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 12/09/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece, hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, keşidecisi dava dışı M. Ö.., lehtarı davalı M.. Ö.., cirantası dava dışı Al. K..olan kambiyo senedi nedeniyle, davalı alacaklı A.. T.. tarafından keşideci, lehtar ve ciranta aleyhine icra takibi yapıldığını, borçlulardan M. Ö..’ün imza itirazında bulunarak kendisi yönünden takibin iptalini sağladığını, bu arada icra dosyasından kendisine İİK’nın 89/3 maddesi uyarınca haciz ihbarnamelerinin gönderildiğini, dava dışı ciranta A. K..’e borcu bulunduğu için bu ihbarnamelere itiraz etmediğini, ancak adı geçen tarafından da imzanın kendisine ait olmadığı ileri sürülerek menfi tespit davası açıldığını, dava derdest olmakla birlikte tıpkı keşidecide olduğu gibi cirantanın da imzasının kendisine ait olmama ihtimalinin yüksek olduğunu, borçlu olduğu A. K..’in borçlu olmaktan çıkma durumu bulunduğunu ve bu sebeple kendisinin de icra dosyasında borçlu olarak bulunmasının doğru olmayacağını, davalı borçlu lehtar M.. Ö..’e de zaten herhangi bir borcunun bulunmadığını belirterek eldeki davayı açmıştır.
Mahkeme, davanın İİK’nın 89/3. maddesi gereğince açılan menfi tespit davası olduğunu kabul ederek, 15 günlük yasal sürede açılmadığından bahisle, ön şart yokluğundan davanın reddine karar vermiştir.
Dosya kapsamından, davanın genel hükümlere göre açılmış menfi tespit istemli dava olduğu anlaşılmaktadır. Dava dilekçesindeki açıklamalar ve davanın dayandırıldığı vakıalar da davacının isteminin bu yönde olduğunu göstermektedir. Mahkemece davanın, İİK’nın 89/3. maddesi gereğince açılan menfi tespit davası olarak nitelendirilmesi ve hak düşürücü sürede açılmadığından bahisle reddine karar verilmesi doğru değildir. İşin esası incelenerek varılacak sonuca göre karar verilmelidir. Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.