Davacılar M.. B.. vd. vekili tarafından, davalılar K.. K.. vdl. aleyhine 07/12/2011 gününde verilen dilekçe ile araç mülkiyetinin tespiti ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ile davalı K.. K.. ve dahili davalı F.. B.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Tarafların diğer temyiz itirazına gelince; Dava, araç mülkiyetinin tespiti ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir. Davacılar, tarafların murislerinden intikal eden ticari işletmenin demirbaşları arasında bulunan, davaya konu araçların mülkiyetinin tespiti ile davalı K.. K..’nın araçların tescil işlemlerini geciktirmesi nedeniyle uğradıklarını belirttikleri maddi ve manevi zararın ödetilmesini istemişlerdir. Mahkeme, işletme hakkı devrine ilişkin noterlik sözleşmeleri, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı itibari ile davaya konu araçların mülkiyetinin %100 hisse üzerinden %42,5’er hisselerinin davacılara, %15 hissenin dahili davalı F.. B..’e ait olduğunun tespiti ile araçların trafik kayıtlarının iptaline ve adı geçenler adına tesciline, maddi ve manevi tazminat istemlerinin ise reddine karar vermiştir. Trafik kaydındaki tescilin iptali ile yeni kayıt ve tescile karar verilmesi idareyi işlem yapmaya zorlayıcı bir karardır. Oysa adli yargı yerinde idareyi işlem yapmaya zorlayıcı karar verilemez. Mülkiyetin tespitine karar verilmekle yetinilmelidir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle; hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek yerine “Dava konusu; tarafların miras bırakanı olan ve 14/01/2008 tarihinde vefat eden 2......... T.C. Kimlik Nolu Y... B... adına trafik kayıtlarında tescilli bulunan 06........plaka sayılı, Volkswagen marka, 2007 model, kamyonet cinsi araç ile; 06 ....... plaka sayılı Renault marka 2004 model minibüs cinsi aracın mülkiyetinin %100 hisse üzerinden; %42,5 "er hisselerinin, (her bir davacı adına %42,5 "er hisse olmak üzere aracın % 85 hissesinin davacılara ait olması suretiyle) davacılar 2............. T.C. kimlik no"lu M.. B.. ve 2.............T.C kimlik no"lu E.. B.."e; %15 hissesinin dâhili davalı F... B.."e ait olduğunun tespitine” biçimindeki cümlenin yazılmasına; tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.