Esas No: 2021/26070
Karar No: 2022/7495
Karar Tarihi: 05.07.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26070 Esas 2022/7495 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan 3 kez mahkum edildi. Ancak mağdurelerden ikisi için beraat, biri için mahkumiyet kararı verildi. İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesi beraat kararına yapılan istinafı reddederken, mahkumiyet kararına yapılan istinafın esastan reddedilmesini kararlaştırdı. Bunun üzerine Bölge Adliye Mahkemesi dosyayı inceledi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz gerekçesi sunmadığını görerek istemin reddine karar verdi. Sanık müdafisinin temyiz istemi ise mağdurenin beyanları ile sanığın savunması arasındaki çelişki nedeniyle mahkumiyet kararının hatalı olduğunu savunarak kabul edildi ve ilk derece mahkemesinin kararı bozuldu. Sanık TCK'nın 103/1-2.c, 103/d, 43. maddeleri gereğince cezalandırılacak.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 294/1, 298; TCK'nın 103/1-2.c, 103/d, 43.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (3 kez)
HÜKÜM : Sanığın mağdureler ... ve ...'e yönelik eylemleri nedeniyle beraat ve mağdure Hande'ye yönelik eylemi nedeniyle mahkumiyetine dair İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 18.09.2018 gün ve 2016/282 Esas, 2018/354 Karar sayılı beraat hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz gerekçesi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, sanığın cinsel saikle hareket etmediğine dair savunması ve tüm dosya kapsamına göre, eylemin cinsel amaçla gerçekleştiği hususunda her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmaması hususu birlikte değerlendirildiğinde, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 26.05.2021 gün, 2019/539 Esas, 2021/786 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 05.07.2022 tarihinde Başkan ... ile üye ...'ın karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin çocuğun sarkıntılık suretiyle cinsel istismarı suçunu oluşturduğu ve sanığın TCK'nın 103/1-2.c, 103/d, 43. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi için bozulması gerektiğini düşündüğümüzden sayın çoğunluğun sanığın eylemlerinde cinsel amaç olmadığı gerekçesiyle kararın bozulması gerektiği yönündeki görüşüne katılmıyoruz.
