Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10452 Esas 2019/7250 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10452
Karar No: 2019/7250
Karar Tarihi: 13.06.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10452 Esas 2019/7250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında ise TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesi uyarınca taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtaratı isabetli bulunmuştur. TCK'nın 89/1,62,50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir.
12. Ceza Dairesi         2017/10452 E.  ,  2019/7250 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanan TCK"nın 89/1,62,50/1- a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    TCK"nın 89/1. maddesindeki seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmiş olması karşısında, aynı Kanun"un 50/2. maddesinin amir hükmü uyarınca bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış olup; sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında, TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesi uyarınca taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtaratı isabetli bulunmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, TCK"nın 52/4. maddesine yönelik tebliğnamedeki düzeltilerek onama içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
    Taksirle yaralama suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 89/1,62, maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezasına , CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Eskişehir 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2012 tarih, 2011/636 esas, 2012/839 karar sayılı kararının 03.01.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 06/08/2014 tarihinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle, Eskişehir 10.Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2015 tarihli ve 2014/506 E.- 2015/104 K. sayılı, 3.000 TL kesin adli para cezası mahkumiyet hükmü üzerine denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, sanığın savunması alınıp, 29.11.2012 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2015 tarihli, 2015/139 esas, 2015/457 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 13.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.