Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/11105 Esas 2016/2653 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet ve Eşya Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden, davacı-davalı kadın tarafından ise katılma yolu ile ziynet ve ev eşyası talebine yönelik davalı-davacı lehine hükmedilen vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Yapılan yargılama sonunda davacı-davalı kadının boşanma davası kabul edilmiş,ziynet ve ev eşyasına yönelik talebi ile ilgili, harç ikmal edilmediğinden açılmamış sayılmasına karar verilip davalı-davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmiş, davalı-davacı erkeğin boşanma davası ise reddedilmiştir. Davalı-davacı erkek, hükmü kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz etmiş, davacı- davalı kadın ise buna karşılık süresinde vermiş olduğu katılma yoluyla temyiz dilekçesinde hükmü ziynet ve ev eşyası yönünden davalı-davacı lehine hükmedilen vekalet ücreti yönünden temyiz etmiştir. Katılma yoluyla temyiz isteği asıl temyiz isteğine sıkı sıkıya bağlıdır. Davalı-davacı erkeğin ziynet ve ev eşyalarına dair karara yönelik temyizi bulunmadığına göre davacı-davalı kadının katılma yoluyla ziynet ve ev eşyası yönünden davalı-davacı lehine hükmedilen vekalet ücretine yönelik temyiz isteğinin incelenemeyeceği anlaşıldığından, davacı-davalı kadının katılma yoluyla temyiz isteğinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-davacı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı-davacı erkeğin eyleminin güven sarsıcı davranış niteliğinde olduğunun anlaşılmasına göre davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Boşanmada manevi tazminatın amacı, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, bozulan ruhsal dengesini telafi etmek, manevi değerlerindeki eksilmeyi karşılamaktır. Onun için, kişilik haklarını ihlal eden fiille, tazminat miktarı arasında makul bir oranın bulunması gerekir. Bir tarafın zenginleşmesine yol açacak sonuçlar doğurur miktarda manevi tazminat takdiri, müesseseyi amacından saptırır. Hakim, tazminat miktarını saptarken, bir yandan kişilik hakları zedelenen tarafın, ekonomik ve sosyal durumunu ve boşanmada kusuru bulunup bulunmadığını ve varsa kusur derecesini, fiilin ağırlığını; öbür yandan da, kişilik haklarına saldırıda bulunanın kusur derecesini, ekonomik ve sosyal durumunu göz önünde bulundurmak zorundadır. Açıklanan ilkeler gözetildiğinde davacı-davalı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat (TMK m. 174/2) miktarı, ölçülülük ilkesine uygun olmayıp fazla bulunmuştur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-davalı kadının, katılma yoluyla temyiz isteğinin 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı harcın Fetullah"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Ümmü Gülsüm"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.16.02.2016(Salı)