5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/2339 Esas 2018/2246 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2339
Karar No: 2018/2246

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/2339 Esas 2018/2246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlama konusu olan 5607 sayılı yasaya muhalefet suçlamasıyla ilgili olarak verilen beraat kararının temyiz edildiğini ancak suç türüne, süresine ve suç tarihine göre dosyanın incelendikten sonra hiçbir itiraz bulunmadığı sonucuna varıldığını belirtiyor. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, yerel mahkemenin hükmünü incelenmeksizin mahalline iade etme talebinde bulunuyor ve bu talep mahkeme tarafından oybirliğiyle kabul ediliyor. Verilen karara göre 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi gözetilerek temyiz talebine hasren verilen bozma kararı kaldırılarak esasa girilmiştir ancak katılan vekilin 22.02.2011 tarihinde UYAP kayıtlarına intikal ettirilen 16.02.2011 tarihli temyizden vazgeçme dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçmesi nedeniyle geçerli temyiz istemi bulunmadığından dosya incelenmeksizin mahalline iade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise: 5607 sayılı kanun, 6352 sayılı kanun, ve 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/2339 E. , 2018/2246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 16.12.2013 tarih ve 2013/1281 Esas, 2013/25384 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısılığı"na 16.02.2018 tarih ve KD-2014/329491 sayılı yazısı ile; UYAP kayıtları incelendiğinde ilk beraat hükmünü temyiz eden katılan vekilinin 22.02.2011 tarihinde UYAP kayıtlarına girmiş şekilde temyiz isteminden vazgeçtiği, vazgeçme iradesinden temyiz incelemesi sırasında yüksek Yargıtay 7.Ceza Dairesinin bu suretle haberdar olduğu, buna göre başkaca da temyiz istemi olmaması hususu gözönünde tutularak, "geçerli temyiz istemi olmadığından incelenmeksizin mahalline iadesine" karar verilmesi düşüncesiyle itirazda bulunulduğu anlaşılmakla;
Yapılan yeniden inceleme sonucunda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz nedenleri yerinde görüldüğünden, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 308.maddesi gözetilerek,
Dairemizin 16.12.2013 tarih ve 2013/1281 Esas, 2013/25384 Karar sayılı kararında katılan vekilinin temyiz talebine hasren verilen bozma kararı kaldırılarak esasa girilmek suretiyle yapılan incelemede;
Katılan vekilinin 22.02.2011 tarihinde UYAP kayıtlarına intikal ettirilen 16.02.2011 tarihli temyizden vazgeçme dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçmesi nedeniyle geçerli temyiz istemi bulunmadığından dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.02.2018 günü oybirliği ile karar verildi.