MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Bozmaya uyulmasına karar verildiği halde, Dairemizin 12.12.2014 tarih, 2013/186 Esas ve 2014/21600 sayılı bozma ilamında belirtildiği üzere, sanığın müştekinin kendisinden ödünç aldığı 400,00 TL karşılığında suça konu senedi düzenleyip kendisine verdikten sonra, babasına da 1.000,00 TL borcunun olduğunu öğrenmesi üzerine senetteki miktar kısmına bir rakamını ekleyerek 1.400,00 TL haline getirdiğini savunması karşısında, sanığın babası tanık olarak dinlenilerek, müştekiden alacaklı olup olmadığının sorulması, buna ilişkin bilgi ve belgelerin temin edilerek dosyaya konulması ve borcun varlığının tespit edilmesi halinde, eylemin 5237 sayılı Yasanın 211. maddesindeki ""bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı veya gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla sahtecilik"" suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, sanık savunması da alınmayıp bozmanın gereği yerine getirilmeden yeniden aynı hükmün kurulması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu ile Dairemizin yerleşmiş kararlarında açıklandığı üzere, yasa metninin tekrarı gerekçe olmadığı gibi yasalarda yer alan hükümler uygulanırken gösterilen gerekçelerde çelişkiye, zafiyete düşülmemesi gerekir. Sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesine ilişkin TCK.nın 51. maddesinin uygulama gerekçesinde, “kasıtlı suçtan mahkum olmaması, duruşmalardaki hal ve tavırları „ olumlu kabul edilmesine rağmen, CMK"nun 231. maddesi ile ilgili değerlendirme yapılırken, “daha önce kasıtlı suçtan mahkum olmasından” bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle gerekçede çelişkiye düşülmesi, yasaya aykırı,
3- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/3. maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 1. fıkrasının c bendindeki hak yoksunluğunun uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliği ve 53. maddenin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,11.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.