Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/1466 Esas 2018/6151 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1466
Karar No: 2018/6151
Karar Tarihi: 02.05.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/1466 Esas 2018/6151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan davada, yerel mahkeme mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz sonucunda, suç tarihine ve kararların niteliğine göre dosya görüşüldüğünde, konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden bozma isteyen görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirtilmiştir. Temyiz nedeni yerinde görülmemiş ve hükümlerin kısmen uygun olarak onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 53. maddesi (1) ila (3) fıkraları
-TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2016/1466 E. , 2018/6151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya arasında yer alan ve incelemeye konu 2014/38 Esas ve 2014/358 Karar sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verilen aynı mahkemenin 2014/47 Esas ve 2014/62 Karar sayılı dosyası incelendiğinde; Bozüyük Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2014/273 soruşturma numarası ile sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan da kamu davası açıldığından tebliğnamedeki konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden bozma isteyen görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
"Velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun" sadece sanığın kendi altsoyları yönünden koşullu salıverme tarihlerine kadar süreceği, altsoyları dışındakiler yönünden ise yoksunluklarının hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 02.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.