Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/2251 Esas 2016/2630 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereği açılan boşanma davasıdır. Mahkemece dava reddedilmiştir. Mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli olarak yazılması Anayasa hükmüdür (m.141/3). Mahkemenin, tarafların açıklamalarını dikkate alarak değerlendirmesi ve kararların somut ve açık olarak gerekçelendirilmesi hukuki dinlenilme hakkının da (HMK m. 27) gereğidir. Yargı organları her iki tarafın iddia ve savunmaları ile delillerini değerlendirip, sabit görülen maddi vakıaları ve bunlardan çıkardıkları sonuç ve hukuki sebepleri gerekçelerine yansıtmalıdır. Mahkeme gerekçeli kararında, "dinlenen davalı tanığı ve taraf beyanları dikkate alındığında davacının kusurunun daha ağır olduğu ve davalının itirazının hakkın kötüye kullanılması olarak kabul edilmediği" ifadesiyle yetinmiş, bunun dışında; taraflara yüklenen kusurlu davranışlar belirtilmediği gibi, başka bir gerekçeye de yer verilmemiştir. Bu haliyle karar, yeterli gerekçeden yoksun olup Hukuk Muhakemeleri Kanununun 294/1-e maddesindeki unsurları içermemektedir. Bu bakımdan gerekçesiz karar oluşturulması usule aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.16.02.2016(Salı)