Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hükümler : TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyetlerine

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii ve sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin suçun unsurlarının oluşmadığına, nedensellik bağının bulunmadığına, kazaya ölenin kendi kusurunun sebep olduğuna, eksik inceleme yapıldığına, zararın giderildiği sanığın kusuru olmadığı nedenleriyle sanığın beraatına karar verilmesi gerektiğine, seçimlik yaptırım ve erteleme hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusurunun olmadığına, kazaya ölenin kendi kusurunun sebep olduğuna, ölen ile arasında taşeron ilişkisi olmadığına, ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nın "Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde "Cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların" gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş olmasına rağmen, lehe hüküm talebi bulunan sanık hakkında, TCK"nın 51. maddesindeki erteleme hükümlerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmaması hususunun kararda tartışılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı
CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.