Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/9-148 Esas 2007/148 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2007/9-148
Karar No: 2007/148
Karar Tarihi: 14.3.2007

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/9-148 Esas 2007/148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İşçi, izin ücreti istemiş, işveren ise mevsimlik işçi olarak çalıştığı gerekçesiyle bu isteği reddetmiştir. Mahkeme, daimi işçi olarak çalıştığının belirlenmesi üzerine, davacı işçinin tüm işyerindeki çalışma süresine göre izin ücreti hesaplanması gerektiğine karar vermiştir. Bu kararın temyizi sonucu dosya önceki mahkemeye geri çevrilmiş, ancak yeniden yapılan yargılamada önceki kararda direnmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 57. maddesi, işçilerin yıllık izinleri ile izin ücretlerine ilişkindir. 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 429. maddesi ise bozma kararlarına ilişkindir.

Hukuk Genel Kurulu 2007/9-148 E., 2007/148 K.
Hukuk Genel Kurulu 2007/9-148 E., 2007/148 K.

İZİN ÜCRETİ ALACAĞI

ÜCRETLİ İZİN ŞARTLARI

4857 S. İŞ KANUNU [ Madde 57 ]

1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 429 ]

"İçtihat Metni"

Taraflar arasındaki "izin ücreti alacağı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Karşıyaka 1.İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 22.3.2006 gün ve 1012-150 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 9.5.2006 gün ve 10552-13049 sayılı ilamı ile,

(..1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2.Davacı işçi izin ücreti isteğinde bulunmuş davalı işveren işçinin mevsimlik işçi olarak çalıştığını ileri sürerek izne hak kazanamayacağını savunmuştur. Mahkemece isteğin kabulüne karar verilmiştir.

Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacı işçi 1996 yılına kadar mevsimlik işçi statüsünde çalışmış bu tarihten sonra daimi olarak çalışmasını sürdürmüştür. Bilirkişi hesap raporunda da bu hususa değinilmiş ve daimi nitelikte çalışmaya başladığı tarihten itibaren izin ücretinin hesaplanacağı açıklanmıştır. Buna rağmen davacının işyerinde çalıştığı tüm süre olan 18 yıllık izin alacağı hesaplanmış ve davalı vekili rapora bu yönden itiraz etmiştir. Mahkemece davalının bu itirazı üzerinde durulmadan ve gerekirse ek rapor alınmaksızın karar verilmesi hatalı olmuştur...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 14.3.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.