MAHKEMESİ : Mudanya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 19/09/2013 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/05/2018 günlü karara karşı davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulüne, Mudanya 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/272-2018/163 sayılı kararının HMK"nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca kaldırılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/10/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1.Davalının temyiz itirazlarının incelenmesinde:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 58.800,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı her bir davacı bakımından hüküm altına miktara göre ayrı ayrı belirlenecektir. Davalının her bir davacıya yönelik temyizi bakımından temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde davalı bakımından Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davalının temyiz dilekçesinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Davacıların temyiz itirazlarına gelince:
Katılma yolu ile temyiz, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlıdır ve ona tabidir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366. maddesi yollamasıyla 348. maddesinin 2. fıkrası gereğince asıl tarafın temyiz ettiği kararın temyizi kabil değilse temyiz süresini geçirmiş olan taraf cevap dilekçesi (katılma yolu) ile hükmü temyiz edemez. Temyiz yoluna başvuranın temyiz talebi Yargıtay tarafından esasa girilmeden reddedilirse, katılma yolu ile başvuranın temyiz talebi de reddedilir. Davacılar vekili, kararın kendisine tebliğinden itibaren süresinde temyiz talebinde bulunmamış ve davalının temyiz dilekçesinin tebliği üzerine hem temyize cevaplarını hem de katılma yoluyla temyiz itirazlarını ileri sürmüştür. Davalının temyiz dilekçesinin değer yönünden reddine karar verildiğine göre, katılma yolu ile kararı temyiz eden davacıların da Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 348. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, davacıların temyiz dilekçelerinin (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan harçların istek halinde temyiz eden davacılara ve davalıya geri verilmesine 02.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.