Esas No: 2022/866
Karar No: 2022/7525
Karar Tarihi: 06.07.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/866 Esas 2022/7525 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından dolayı yargılanmıştır. Ancak, İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen beraat kararına yönelik yapılan istinaf başvurusu reddedilmiştir. Temyiz eden tarafın herhangi bir temyiz sebebi göstermediği için vaki temyiz istemi de reddedilmiştir. Kanunlar açısından, suçun niteliğine göre hapis cezasının üst sınırı on yılın altında kaldığı için beraat kararlarına istinaf edilemez. Temyiz başvurusunda, hükmün neden bozulması gerektiği açık bir şekilde belirtilmelidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.01.2018 gün ve 2016/104 Esas, 2018/14 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
