Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/7974 Esas 2015/561 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı iş akdinin haksız feshedildiğini ileri sürerek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı en son aylık ücretinin net 1700 TL olduğunu iddia etmiştir. Davalı ise ücretin, son bordro ücreti olan 716,96 TL olduğunu savunmuştur. Dinlenen tanıklardan davalı tanığının biri davacının ücretini bilmediğini beyan ederken, diğer davalı tanığı ise asgari ücret olduğunu söylemiştir. Davacı tanıklarının biri son ücretin 1700 TL olduğunu beyan ederken, işverene karşı davası olan diğer davacı tanığı ise bu konuda beyanda bulunmamıştır.Mahkemece yapılan emsal ücret araştırmasında; İstanbul Ticaret Odası davacı emsali bir işçinin alabileceği net ücretin 1100 TL olduğunu belirtmiştir.
Bütün bu araştırmalar sonucunda İstanbul Ticaret Odasının belirlediği 1100 TL emsal ücret üzerinden alacakların hesaplanarak kabulü gerekirken, davacının iddia ettiği ücret olan 1700 TL üzerinden hesaplanan alacakların kabulü hatalıdır.
3-Dosyada mübrez, imzası inkar edilmeyen yıllık ücretli izin belgesine göre, davacının kullanılmayan izin hakkı bulunmadığından bu talebin reddi gerekirken, kabulü isabetsizdir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.