Mühür bozma - kumar oynanması için yer ve imkan sağlama - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/8934 Esas 2017/41 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma, kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.02.2007 gün, 46/39 ve 29.05.2007 gün, 114/113 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, 5271 sayılı CMK’nın 232. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerektiği, aynı Kanunun 34. maddesinin 2. fıkrasında da, kararlarda başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtildiği, yerel mahkeme kararında ise, kanun yollarının usulüne uygun şekilde açıkça gösterilmediği, bu nedenle temyiz süresinin işlediğinden söz edilemeyeceği cihetle, sanık müdafiinin 21.10.2013 günlü temyizinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
1-Mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3.000 TL"ye çıkartılmış olması nedeniyle, sanık hakkında mühür bozma suçundan doğrudan hükmolunan 3000 TL adli para cezasının, miktarı itibariyle belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Toplanıp karar yerinde gösterilen delillere göre sanığa atılı suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.