MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20/12/2018 tarih ve 2017/267-2018/411 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin eser niteliğindeki "ALIS" isimli hastane laboratuvar informasyon sistemlerine ilişkin bilgisayar programının sahibi bulunduğunu, bu programın davacının bayileri yanı sıra, davalı tarafından hastanelere satıldığını, davalı tarafından hastanelere satılan bu programın kurulumu ile hastanelerdeki cihazlara entegrasyonu ve personele gerekli eğitimin davacı tarafından verildiğini, programın hastanelerde kurulu olduğu sürece gerekli destek hizmetinin de verildiğini, ancak davalının bir süre sonra davacıya ait bilgisayar programını satmaktan vazgeçip, anılan bilgisayar programını kopyalarak oluşturduğu ""WINLIS"" yazılımını sattığını, bunun mahkeme kanalıyla yaptırdıkları tespitle sabit olduğunu, davalının daha önce davacının programının kurulu olduğu 39 hastaneden bu programı kaldırarak kendi programını kurduğunu, davalının eyleminin fikri hak ihlali ve haksız rekabet oluşturduğunu, elde edeceği kazançtan mahrum kaldığını ileri sürerek fikri hak ihlali ve haksız rekabetin tespitine, yoksun kalınan gelir nedeniyle şimdilik 5.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın avans faizi ile birlikte tahsiline, davalı tarafın ""WINLIS"" programını kullanımının durdurulmasına, el konulmasına, imhasına ve hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu "WINLIS" yazılım programı ile "ALIS" programının kaynak ve amaç kodlarının farklı olduğunu, müvekkilinin kazandığı ihaleler için ve ana yüklenici sıfatı ile ifa ettiği hizmetler yönünden davacıdan daha önce yalnızca dış kaynaklı hizmet temin ettiğini, arada bayilik ilişkisinin bulunmadığını, davacı programının kopyalandığı iddiasının dayanaktan yoksun olduğunu, niteliği itibariyle yaratıcı bir fikri çalışma ürünü olmayan ve kullanıcı ile program arasında iletişimi sağlayan algoritma ve ara yüzün fikri ve sınai haklar açısından korunmadığını, davacının zararı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, iddia, savunma, bilirkişi raporları, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacıya ait "ALIS" ve davalıya ait "WINLIS" isimli yazılımların grafik ara yüzünün fonksiyonelliğinin müşteri deneyimi açısından, geliştirildikleri zaman aralığında sağladıkları veya sundukları faydalar bakımından yazılım sektöründeki diğer ürünlerden farklılaşma sağlamadığı, ayrıca entellüktüel emek ve çaba gerektirecek pazardaki diğer ürünlerin yapamadığı herhangi bir özelliği sunmadığı, (özgün olmadığı) ve teknik açıdan eser niteliğinde olmadığı, keza, her iki yazılımdaki kısmi benzerliklerin teknik sınırlar içerisinde kaldığı, davalı kullanımının FSEK 84 maddesi kapsamında haksız rekabet olarak nitelendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.