Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/7-182 Esas 2007/125 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2007/7-182
Karar No: 2007/125
Karar Tarihi: 14.03.2007

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/7-182 Esas 2007/125 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kocaeli Kadastro Mahkemesi, bir kadastro tesbitine itiraz davasında hüküm verdi. Davalı vekili tarafından yapılan itiraz sonucu Yargıtay 7. Hukuk Dairesi kararı bozdu ve dosya yeniden mahkemeye gönderildi. Mahkeme, önceki kararında direnerek davanın kabulüne hükmetti. Ancak Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun hükümleri gereği hüküm fıkrasında isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıralı olarak açık şekilde gösterilmesi gerektiği vurgulandı. Aksi taktirde bozma kararıyla birlikte yeni tereddüt ve ihtilafların doğabileceği belirtildi. HUMK'nun 381, 388 ve 429. maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Mahkemenin kararı bu sebeple bozuldu.

Hukuk Genel Kurulu 2007/7-182 E., 2007/125 K.
Hukuk Genel Kurulu 2007/7-182 E., 2007/125 K.

HÜKÜMDE ARANAN VASIFLAR

TAHKİKATIN HİTAMI VE MUHAKEME

1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 381 ]

1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 388 ]

1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 429 ]

"İçtihat Metni"

Taraflar arasındaki "kadastro tesbitine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kocaeli Kadastro Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 10.11.2005 gün ve 2005/55-57 E-K.sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7.Hukuk Dairesi"nin 18.04.2006 gün ve 2006/1298-1224 sayılı ilamıyla bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 388.maddesinde belirtilmiştir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.

Aynı kural HUMK.nun 389.maddesinde de tekrarlanmıştır. Keza HUMK.nun 381.maddesi (kararın tefhimi en az 388.maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçilerek okunması suretiyle olur). Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır. Hatta giderek denebilir ki,dava içinden davalar doğar,Hükmün hedefine ulaşılmasını engeller, Kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz. Ayrıca bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini yitirdiğinden ona atıf suretiyle hüküm tesisinin yukarıda açıklanan kurallara uygun düşmeyeceği de aşikardır.

Öte yandan Yargıtay"ın yerleşmiş görüşü de bu yöndedir (Hukuk Genel Kurulu"nun 19.6.1991 gün 323/391 sayılı ve 10.9.1991 gün 281-415 sayılı ve 25.9.1991 gün 355-440 sayılı kararları).

Ceza Genel Kurulu"nca da C.M.U.K.nun benzer hükümleri taşıyan 261 ve 268 maddelerinin uygulanmasında bozulan kararın geçerliliğini ve yerine getirilme yeteneğini yitirdiğinden "önceki hükümde direnilmesine" denilmekle yetinilerek ve atıf suretiyle hüküm kurulamayacağı kabul edilmiştir (Ceza Genel Kurulu"nun 2.2.1976 gün 22-25 sayılı kararı).

Somut olayda da aslolan kısa kararda, hüküm fıkrası oluşturulmamış; yalnızca "önceki kararda direnilmesine" denilmekle yetinilmiştir.

O itibarla mahkemece HUMK.nun 388.maddesinin açık hükmü gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi doğru değildir. Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 14.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.