14. Ceza Dairesi Esas No: 2014/6773 Karar No: 2015/64 Karar Tarihi: 12.01.2015
Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/6773 Esas 2015/64 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak çocuğun basit cinsel istismarı suçuna ilişkin açıklanması geri bırakılan kararının temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun müdafinin temyiz talebinin reddedilmesine ve incelemenin duruşmasız yapılmasına karar vermiştir. Ancak 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun'un etkisiyle, mahkemenin kararında çocuğun basit cinsel istismarı suçuyla ilgili olarak yeniden değerlendirme yapması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve hem önceki hem de sonraki kanunların hükümleri olaya uygulanarak lehe olan hükmün belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK.nın 318. ve 321. maddeleri, 5271 sayılı CMK.nın 231/5. ve 231/12. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 59. maddesi, 5237 sayılı Kanun'un 103. maddesi, ve 7/2. madde-fıkrası.
14. Ceza Dairesi 2014/6773 E. , 2015/64 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi ÇOCUK : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi; Suça sürüklenen çocuk müdafiin duruşmalı inceleme talebinin hükmedilen ceza miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilmekle gereği düşünüldü: Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı 5271 sayılı CMK.nın 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafiin bu suça ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip gerekli karar merciince mahallinde verilmek üzere, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile 5237 sayılı Kanunun 103. maddesinde yeralan çocuğun cinsel isitismarı suçunun yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.