Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1044 Esas 2014/4602 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1044
Karar No: 2014/4602
Karar Tarihi: 25.04.2014

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1044 Esas 2014/4602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşıyaka 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından tefecilik suçundan verilen hüküm temyiz edilmiştir. Tefecilik suçunun sadece bir kişiye ödünç para vermekle oluştuğu belirtilmiş ve suçun meslek haline dönüştürülmesi önemli değildir. Ayrıca birden fazla kişiye ödünç para verilmesinin tek suç oluşturduğu belirtilmiştir. Dava konusu edilen dosyalar arasında farklı suç tarihleri olduğu için hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile hüküm verilmiştir. Kararın bozulmasına karar verilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 241. maddesi: Tefecilik suçu olarak adlandırılır ve “Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi…” şeklinde tanımlanmaktadır.
5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Yargılamanın yenilenmesi kararı.
CMUK’un 321. maddesi: Kararın bozulması.

5. Ceza Dairesi 2013/1044 E. , 2014/4602 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/192958
MAHKEMESİ : Karşıyaka 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2012
NUMARASI : 2007/701 Esas, 2012/689 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tefecilik suçunun; “Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi, ...” biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı, bu nedenle suçun temadi ettiğinden ve birden fazla kişiye ödünç para verilmesinin tek suç oluşturduğundan bahsedilemeyeceği anlaşılmakla,
Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/421 Esas ve 2008/358 Karar sayılı dosyasında, sanığın başka kişilerle birlikte C.. K.. dışındaki vatandaşlara kazanç elde etmek amacıyla faiz karşılığı borç para verdiğinin dava konusu edildiği, suç tarihlerinin farklı olduğu ve her iki dosyanın aynı eylemlere ilişkin olmadığının anlaşılması karşısında, belirtilen dosyanın akıbeti araştırılıp derdest olması halinde, davaların birleştirilmesinden, kesinleşmişse onaylı bir örneği getirilmek suretiyle, suçun teselsül edip etmediği araştırılıp zincirleme şekilde işlenmiş olması durumunda mahsup hükümlerinin uygulanma imkanının olup olmadığının tartışılmasından sonra, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.