MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirketin alacaklı .... - Tariş Banka olan kredi borcu nedeni ile teminat olarak verdiği bononun alacaklı banka tarafından Karşıyaka 3. İcra Müdürlüğünün 1999/628 sayılı dosyası ile icra takibine konulduğunu, alacağın daha sonra TMSF"ye, ondan da RCT Varlık Yönetim A.Ş."ye 27.02.2006 tarihinde temlik edildiğini, RCT Varlık Yönetimi A.Ş."nin anılan bonoya dayalı olarak Karşıyaka 2.İcra Müdürlüğünün 2010/7364 sayılı dosyası ile müvekkili şirket hakkında tahsilde tekerrür teşkil etmemek kaydıyla yeni takip başlattığını, takip konusu olan bononun ise zamanaşımına uğradığını, zira 20 yıllık zamanaşımını öngören 5411 sayılı Kanun"un 141.maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 04.06.2014 tarih, 2014/85 E. sayılı kararı ile iptal edildiğini, Anayasa Mahkemesi"nin bu iptal kararından sonra 2005 yılından önce doğmuş fon alacakları için genel zamanaşımı süresinin 10 yıla dönüştüğünü, bu durumda davalı şirketin dava konusu alacağının 2009 yılında zamanaşımına uğradığını ileri sürerek, müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, iddia dayanağı Anayasa Mahkemesi kararının resmi gazetede yayınlanmadığını, davaya konu icra takibinin takip tarihindeki mevzuat hükümlerine göre açıldığını, müvekkili kurum ve fon alacaklarının takibe konu edilirken dayanak gösterilen tek maddenin Anayasa Mahkemesi"nce incelenen 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun geçici 16.maddesi olmadığını, zamanaşımı süresinin halen 20 yıl olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, takip ve dava konusu bononun vade tarihinin 08.03.1999 olduğu, fon alacakları açısından 20 yıllık zamanaşımı süresinin ilk defa 2003 tarihinde yürürlüğe giren 5020 sayılı Kanun ile 4389 sayılı Kanun"a eklenen Ek Madde 3"te yer aldığı, bilahare 01.11.2005 tarih 25983 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun 141.maddesinde düzenlendiği, aynı Kanun"un geçici madde 16"da anılan Kanun ile fon alacağının tahsili bakımından yarar görülerek zamanaşımı ve diğer konularda fon lehine getirilen hükümlerin geçmişe etkili olduğunun öngörüldüğü, Anayasa Mahkemesi"nin 04.06.2014 gün 2014/85 E. - 2014/103 K.sayılı ilamı ile Bankacılık Kanunu"nun 141.madde hükmünün iptal edilmediği, Anayasa Mahkemesi"nin 04.06.2014 gün 2014/85 E. - 2014/103 K.sayılı ilamı ile, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun geçici 16.maddesine ilişkin esas incelemenin "zamanaşımı" sözcüğü ile sınırlı olarak yapılmasına ve bu maddede yer alan "zamanaşımı" sözcüğünün Anayasa"ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş ve 12.09.2014 tarih 29117 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış ise de Anayasa"nın 153/V.madde hükmü uyarınca anılan iptal kararının geriye yürümesinin mümkün olmadığı, dolayısıyla dava ve takip konusu fon alacağının tâbi olduğu 20 yıllık zamanaşımı süresinin 10 yıla düşürülmesi sonucunu doğurmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddi yönünde karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 28/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.